Bana Müsaade...

Hanimiş: Herkes tatillere çıkarmış, keyif çatarmış da biz (yani ben, Can ile Canan) hâlâ çırpınır mıymışım?
E  bizimki de CAN bir yerde dimi?

Desem de yalan!
Genel olarak uyuz biriyimdir. Tatil matil de sevmem pek. Yani tatil anlayışım başkalarına uymaz. O açıdan şerh düştüm.

Son günlerde şöyle bir kafamı ellerimin arasına alıp düşündüm de... Her ne kadar görmemezlikten gelmeye yeltensem de... Eksik kalmış ve tamamlanması gereken bazı şeyler var.  E yorgunluk da var tabi.  Üstüne bu aralar (başta Radikal ve Taraf olmak üzere) medya sitelerine de fazlaca takılmaya başlayınca... Fark etmemek elde değil ki CANAN elden gidiyor.  (Bir koltukta iki karpuz taşınmaz misali.)

Velhasıl kısa süreliğine kaçıyorum.  (Becerebilirsem tabi...)
Yine becerebilirsem, blogumda bazı değişimler yapıcam.
(Bu kaplumbağa hızıyla,  tavşan başlayıp kaplumbağa evrimleşmesiyle mi?)  :P
Belki eksik kalan ve "bunları yazacağım" dediğim bir kaç şeye girerim; "Şeyini şey ettiğimin şeyi"ne!  Belki Gündemdekiler filan... Ha bir de üniversite seçimleri ile ilgili bir iki şey belki...
Ve fakat belki de hiçbiri!
Artık idare ediverin.  Solda Arşivlerden seçkiler var. Oraya alalım sizi?  Her kimseniz ve nerde yaşatılıyorsanız  (bilmiyorum ki).


DİP NOT:  Sonunda ben de  "Hanimiş"li  bi yazı yazabildim ya!  Şükür yarebbi  :)

DİBİN DİBİ:  Gençler bilmez, eskiler de unutmaya yüz tutmuştur ama yeri gelmişken not düşelim:  90'larda Türkçe pop ile karşımıza çıkanlardan olan  Aylin Livaneli'nin  'Bana Müsade'  adlı bir şarkısı vardır.  Hani şu sözlerle başlayan:

"Düşünürken filozof,  övünürken içi kof/  Lafta cambaz kesilir, gazel atar,  of aman of!/  Biz eskiden eskiden su içerdik testiden/
Adem babaya kadar asiliz sülaleden...
Bana müsade,  sana rast gelsin/  Senin de hatırın kalmasın/  Güzelsin anladık,  çok özelsin/  Sen kimseye benzemezsin!"

(Ve nihayet kaçar.)