14 Aralık 2012 Cuma

 Filistinli bir ölü:   Muhammad Ziad Salaymah


Aslında bu blogu açma sebebim bambaşka konulardı.  Bugün bir anımı yazmayı düşünüyordum mesela.   Ancak bu gece yabancı basında Batı Şeria'da öldürülen bir gençle ilgili bazı haberlere denk geldim.  Çeşitli bloglar okudum sabaha kadar, resimlerine baktım. Ve yazmak istedim.
Çünkü dediğim gibi:  "Tek gücüm yazmak."

Sürekli kan dökülen Ortadoğu coğrafyasında bir can daha kana bulanıp akıp gitmiş, ne önemi var gerçi?   Siyaset/Riyaset ve İstatistik penceresinden hayata bakanlardansanız,  doğrudur.

_______________________
O gün 17 yaşına basmış bir gencin neşesi var .. üzerinde. Öldürülmeden birkaç saat önce çekilmiş bir fotosu bu. Doğum gününde okul arkadaşları pasta almış ve kendi aralarında bir kutlama yapmışlar. O kutlamanın aynı zamanda bir veda olduğunu bilmeden. _____________________

Göbek adı olarak hapisteki abisinin ismini vermişler ona:  Awad.
Abisi, Muhammed'in doğumundan önce hapse girmiş İsrail'de (1993) ve yakın zaman önceki bir tutsak takası ile serbest bırakılarak Gazze'ye gönderilmiş.  Ailesinin yaşadığı Batı Şeria bölgesine girmesi yasak.

Yıllardır görmediği abisi ile internet üzerinden yaptığı bir sohbette, birbirlerini evli ve çocuklu olarak görmekten ne kadar mutlu olacaklarını konuşuyorlar. Muhammed ise daha çok genç olduğunu ve evlilik konusunda acelesinin olmadığını söylüyor. Bir gün bütün aileyi bir arada görmeyi istediğinden, abisiyle beraber yemek yemeyi hayal ettiğinden bahsediyor.


Muhammad Ziad Awad Salaymah, genel anlamda neşeli bir genç anladığım kadarıyla.  Neşeli ve canlı.

Rekabet, arkadaşlık ve mücadele ile ilgili gibi daha çok. Kendi imkanları içerisinde aktif ve başarılı bir sporcu. Ayrıca Filistinli bir çocuk sirk grubunun üyesi olduğu da söyleniyor.

O gün okuldaki kutlamadan sonra eve geldiğinde annesi onu fırına gönderiyor, ekmek ve kek türü şeyler alması için, belli ki evde de bir doğumgünü kutlaması olacak.

Muhammed evden çıkıyor ve yolda İsrail sınır polisi ("border police") ile karşılaşıyor  (Hebron/El Halil).  Buraya kadar herşey sıradan/olağan.

Yalnız çocukta kısmi sağırlık varmış, belirgin duyma güçlüğü çektiği söyleniyor.
Muhtemelen kimliğini göstermesini istediler veya bir şeyler söylediler; anlayamadığı,  zaten duyamadığı bir dilde...
(...)   Ve en az altı el silah sesi:
-BİTTİ-   Muhammed öldü.
__________________________________________________________

Önce "terörist saldırı" dendi. Sonra ilginç bir bilgi medyada dolaşmaya başladı: "Elindeki oyuncak tabancayı bir İsrail askerine doğrultmuş, oyuncak olduğunu öldürdükten sonra anlamışlar."
Aile, çocuğumuzun oyuncak tabancası yoktu diyor. Yıllardır o bölgede yaşıyorlar. İsrail polisinin yaptığı kontrolleri biliyorlar, tutumunu da... Çocuklarının ters bir reaksiyon göstereceğine inanmıyorlar.

Olayın üzerinden iki gün geçti. Oyuncak tabanca ("toy gun") hala ortada yok. İsrail tarafından resmi bir açıklama yapılırsa olay günü ne olduğunu bilmediğimiz detaylarla ilgili,  onu da eklerim.

__________________________________________________________
"Oyuncak tabanca ile İsrail askerine saldırmak!"
Sanırım küresel anlamda herkes birbirini trollüyor son zamanlarda.
__________________________________________________________


EK bilgi:   Herşey olup bittikten sonra olay yeri çevresindeki kameraman ve Reuters ekibinin elindeki makinelere, videolara el konmuş.
İsrail askerleri,  olayın yaşandığı bölgedeki iki Reuters kameramanına gaz bombasıyla saldırmış, biri hastanelik olmuş. Öncesinde de soyunmaları istenmiş ve hırpalanmışlar.  Kaynak: Reuters  (bkz)

Ve son olarak İngilizce bilenler için iki kısa yazı:
1. Why was 17-year-old Muhammad killed?
2. The Israeli Occupation: Killing Palestinians and Their Dreams


19 yaşındaki bu genç kadın, "(oyuncak) tabancasıyla arkadaşlarına zarar vermesin" diye Filistinli gence tetiği çeken "kahraman" İsrail askeri.  Adı:  Nofar Mizrahi.
Asker arkadaşlarına zarar gelmeden bir tehditi daha bertaraf ettiği için mutluymuş, öyle demiş basına verdiği açıklamalarda.

   Militarizm,  Irkçılık  &  insanlık düşmanlığının genç-güzel bir yüzü daha.


Hiç yorum yok: