Yaşanmış bir olaydan kısa özet:
Köprüye intihar etmek için çıkmış adam tam caymış gibiyken; geçen minibüsten iki kadın pencereyi açıp:
"Atlasana lan orospu çocuğu!" diye bağırıyor. Ve adam atlıyor.
İkna etmeye çalışan polisler sonra aracı durdurup kadınları indirmiş mi ne... Dedikleri laf:
_Ettik bir boşboğazlık yaa, n'oolur tutanak tutmayın abim.
Sonra: "Kadınlar çiçektir."
Özrü kabahatinden büyük insan iticiliği diye bir şey var gerçekten.
Bu haftanın haberi. Geçen gece yarısı okuyunca afalladım, paylaşmadan geçemedim. Psikolog bir hanımın olaya yorumu:
"İnanılmaz gibi görünen kötülükler bile sıradanlaşmış."
Söyleşi falan bile yapmışlar kadınlardan biriyle sonradan. Ama oku(ya)mayacağım onu.
İkili ilişkilerde, ailede, toplumda, (belki de tüm insanlıkta ?) inanılmaz bir hissizleşme ve sıradanlaşma/aynılaşma...
Herkes o kadar "bunalım tiyatrosunda" ve sinir küpü ki, gerçek depresyonda olanlara o sahnede de yer kalmıyor.
Kimine göre teselli "ilahi adalet"te, kimine göre tek teselli "dua"larımız...
EK: (bakınız: İntihar)
1 yorum:
Epey zaman sonra bu haberdeki kadınla yapılan söyleşiyi okumuştum. "Ben de depresyondayım zaten, iyi değilim" filan diyor muhabire...
Okumadan durumu ortaya koymuşuz burada zaten: "Bunalım tiyatrosunda bir tek gerçek depresyon hastalarına yer yoktur."
Yorum Gönder